Hieronder lees je een interview met Hugo Wolff. Hugo is een 4e jaar student aan de Dutch Filmers Academy. Voor zijn afstudeertraject gaat hij de film “Ons Schuld” produceren en draaien. Hij werkt daarbij samen met Sem de Muinck Keizer. Sem is een 4e jaarstudent aan de filmacademie. Hij heeft het verhaal geschreven en gaat de film regisseren.

Synopsis
Wanneer vier vrienden – Wesley, Stefan, Alex en Berend samen op vakantie gaan is er een
olifant in de kamer: Wesley wordt beschuldigd van verkrachting. De vraag hangt in de lucht,
maar niemand durft hem echt te stellen. Wat als het waar is? Kan je dan nog wel vrienden
blijven? Wanneer Stefan de waarheid probeert te achterhalen ontstaan er langzaam scheuren in de hechte groep, terwijl de jongens moeten kiezen tussen loyaliteit en hun geweten. Hoe onvoorwaardelijk is een vriendschap nou echt en in hoeverre ben jij als vriend verantwoordelijk voor iemand anders daden?
Hoe kwam je op het idee om juist over dit onderwerp een film te maken?
Toen ik Sem benaderde voor een samenwerking, had hij dit idee eigenlijk al op de plank liggen, al was het nog niet volledig uitgewerkt. Er is al veel geschreven en gemaakt over seksueel geweld, maar het blijft helaas een ontzettend actueel en urgent onderwerp. Wat mij aansprak, was de insteek van Sem om het verhaal te vertellen vanuit het perspectief van de vriendengroep. Dat vond ik verfrissend en origineel. Juist omdat er al zo veel rondom dit thema is gemaakt, is het belangrijk om nieuwe invalshoeken te verkennen. Het perspectief van de vriendengroep komt eigenlijk zelden aan bod, terwijl daar volgens mij nog veel winst te behalen valt. Binnen mannengroepen heerst er vaak een sterke zwijgcultuur — situaties waarin grenzen overschreden worden, maar vrienden wegkijken of het goedpraten. Met deze film hopen we jonge mannen aan het denken te zetten en bij te dragen aan het doorbreken van die zwijgcultuur.
Denk je dat ouders/(sociale) media/onderwijs invloed hebben op hoe jongens zich gedragen op dit gebied?
Ja, ik denk zeker dat die factoren een grote rol spelen. Gedrag komt niet uit het niets, het wordt vaak afgekeken of overgenomen. De directe omgeving heeft daarom veel invloed op hoe jonge jongens zich ontwikkelen en gedragen. Juist daarom is het belangrijk dat er binnen het onderwijs structureel aandacht is voor thema’s als seksualiteit, het aangeven van grenzen en respectvol met elkaar omgaan.
Ook ouders spelen hierin een cruciale rol. Jonge kinderen kijken enorm op naar hun ouders en nemen veel over van wat zij thuis zien. Hoe er binnen het gezin met elkaar wordt omgegaan, is voor een kind vaak de standaard. Als ouders een gezonde en respectvolle relatie hebben, is de kans groot dat een kind dat gedrag later ook vertoont. Maar dat geldt helaas ook voor het tegenovergestelde: als er sprake is van geschreeuw, disrespect of zelfs geweld, bestaat het risico dat een kind dit gedrag normaliseert en meeneemt in toekomstige relaties.
Social media heeft in mijn ogen een vergelijkbare impact. Als je voortdurend wordt blootgesteld aan algoritmes die bijvoorbeeld filmpjes promoten van figuren zoals Andrew Tate, waarin vaak vrouwonvriendelijke ideeën worden gedeeld, dan ga je dat bewust of onbewust als normaal ervaren. Als je iets vaak genoeg hoort, lijkt het vanzelf geloofwaardig. Die algoritme bubbels zijn gevaarlijk, omdat je geen tegengeluiden meer hoort. Je wordt voortdurend bevestigd in wat je al denkt of voelt, en dat kan een vertekend beeld van de werkelijkheid geven.
Denk je dat er ooit een wereld zal bestaan zonder seksueel grensoverschrijdend gedrag en wat is daar voor nodig?
Nee, ik denk niet dat we ooit in een wereld zullen leven waarin seksueel grensoverschrijdend gedrag volledig verdwijnt. Er zullen altijd mensen zijn die bewust de grenzen van anderen overschrijden. Maar ik geloof oprecht dat er nog veel winst te behalen valt en dat het aantal incidenten drastisch verminderd kan worden. Gelukkig is er de afgelopen jaren steeds meer aandacht voor dit probleem. Denk aan een beweging als #MeToo, die enorm veel teweeg heeft gebracht. Hoe pijnlijk de verhalen ook waren, het heeft ervoor gezorgd dat veel zaken zichtbaar zijn geworden en dat er daadwerkelijk veranderingen in gang zijn gezet. Er zijn nieuwe wetten gekomen, zoals het verbod op straatintimidatie, en op plekken zoals werkvloeren en studentenverenigingen zie je dat er steeds vaker vertrouwenspersonen worden aangesteld en protocollen worden ingevoerd.
Ik denk ook dat onderwijs hierin een belangrijke rol kan spelen. Jongeren moeten al op jonge leeftijd leren wat grenzen zijn, hoe je daar respectvol mee omgaat en hoe je in gesprek blijft met elkaar. Door thema’s als consent, machtsverhoudingen en respect structureel in het onderwijs te behandelen, kunnen we bijdragen aan een cultuurverandering.
Uiteindelijk hoop ik dat steeds meer mensen, mannen én vrouwen, zich bewust worden van hun gedrag en van wat ze binnen hun eigen omgeving kunnen doen om grensoverschrijdend gedrag tegen te gaan. Als die bewustwording wordt doorgegeven aan volgende generaties, kan er op de lange termijn echt iets veranderen. Verandering kost tijd, maar begint bij bewustwording en bewustwording begint bij educatie, gesprekken en verantwoordelijkheid.
Wat hoop je met deze film te bereiken?
Juist door dit verhaal vanuit het perspectief van de vriendengroep te vertellen, hopen we mannen aan te spreken en hen een spiegel voor te houden. Iedereen heeft weleens een verhaal gehoord over seksueel grensoverschrijdend gedrag, maar vaak voelt het als iets dat ver van je afstaat, iets dat jou of je omgeving nooit zou overkomen. Maar wat als één van je beste vrienden ineens verdachte wordt in een verkrachtingszaak?
Door in te zoomen op hoe de vriendengroep reageert, en het verhaal minder te laten draaien om de verkrachting zelf, willen we juist jonge mannen bereiken. We hopen dat ze na het kijken van de film achterblijven met een confronterende vraag: “Wat zou ik doen in deze situatie?” En ken ik misschien een vriend die vaker grenzen opzoekt, maar waar ik nu bewust er niks van zeg?
Want juist op dit gebied valt er nog veel te winnen – in het voorkomen van grensoverschrijdend gedrag. Er heerst nu vaak een zwijgcultuur binnen mannelijke vriendengroepen en ook dat hopen wij aan te kaarten met deze film.
Crowdfunding pagina voor mensen die willen doneren:
https://www.voordekunst.nl/projecten/19174-ons-schuld#donaties
Instagram pagina voor updates over de film:
https://www.instagram.com/ons_schuld.defilm/
Obed
23-05-2025